ΦΛΕΓΜΟΝΕΣ ΟΦΘΑΛΜΙΚΟΥ ΚΟΓΧΟΥ

Οι φλεγμονώδεις αλλοιώσεις που μοιάζουν με όγκους και που απαντώνται με τη μεγαλύτερη συχνότητα στον οφθαλμικό κόγχο είναι:

  • Θυρεοειδική Οφθαλμοπάθεια – Νόσος του Graves (διαβάστε περισσότερα)
  • Οξεία Κυτταρίτιδα του Κόγχου
  • Ιδιοπαθής Φλεγμονή του Κόγχου (Φλεγμονώδης Ψευδοόγκος)

Οξεία Κυτταρίτιδα του Κόγχου

Είναι μια φλεγμονή μικροβιακής συνήθως αιτιολογίας, που εμφανίζεται συχνότερα στα παιδιά κάτω των 5 ετών, με αποτέλεσμα ετερόπλευρη πρόπτωση του οφθαλμού (εξόφθαλμο). Στα παιδιά αυτά, η κυτταρίτιδα του κόγχου συνήθως προέρχεται από επιμόλυνση της ρινικής κοιλότητας (ηθμοειδίτιδα, συνήθως από Haemophilus influenza).


Οξεία κυτταρίτιδα κόγχου που έχει προκαλέσει ενδοκογχικό απόστημα και χρήζει χειρουργικής παροχέτευσης.

Σε μεγαλύτερες ηλικίες είναι σπανιότερη και απαντάται σε διαβητικούς ή σε ασθενείς με ανοσοκαταστολή. Κλινικά ο ασθενής εμφανίζει απότομο πόνο, οίδημα βλεφάρου και έντονη ερυθρότητα της οφθαλμικής επιφάνειας με βλέννες.

Θεραπεία: μετά από καλλιέργεια της βλέννας, επιλέγεται η κατάλληλη αντιμικροβιακή αγωγή. Όταν υπάρχει ενδοκογχικό απόστημα με περιορισμό της κινητικότητας και απειλή της οπτικής οξύτητας επιβάλλεται η χειρουργική παροχέτευση.


Ιδιοπαθής Φλεγμονή του Κόγχου (Φλεγμονώδης Ψευδοόγκος)

Η ιδιοπαθής φλεγμονή του κόγχου είναι μια φλεγμονώδης κατάσταση η οποία δεν έχει αναγνωρίσιμη αιτία. Ο ασθενής στην οξεία μορφή της νόσου (και λιγότερο στην υποξεία ή χρόνια φάση) παρουσιάζει απότομη εγκατάσταση οφθαλμικού άλγους, πρόπτωση (εξόφθαλμος), οίδημα του επιπεφυκότα και μερικές φορές μείωση της οπτικής οξύτητας και διπλωπία.


Ιδιοπαθής φλεγμονή αριστερού οφθαλμικού κόγχου.

Αξονική τομογραφία του ιδίου ασθενούς όπου φαίνεται όπως δείχνουν τα βέλη διάχυτη ιδιοπαθής φλεγμονή του αριστερού κόγχου.
Μπορεί να προσβάλει τον οφθαλμικό κόγχο διάχυτα ή μόνο σε ορισμένους ιστούς, όπως το δακρυικό αδένα, εξοφθάλμιους μύες (οι μύες που κινούν το μάτι) ή τον σκληρό χιτώνα του οφθαλμού δίνοντας αντίστοιχη συμπτωματολογία. Η προσβολή μπορεί να αφορά μόνο τον ένα ή και τους δύο οφθαλμικούς κόγχους. Η αντιμετώπιση γίνεται με κορτιζόνη από το στόμα ή ενδοφλεβίως.